Głos św. Jana Pawła II:                                                                                  

   „Przymierze Nowe odnajduje w Starym swoje korzenie. O ile zaś Stare może odnaleźć w Nowym swoje spełnienie, to jest oczywiście sprawą Ducha Świętego. My, ludzie, staramy się temu tylko nie przeszkadzać.
   Przypominam sobie lata dzieciństwa, kiedy to w kościele parafialnym w moich rodzinnych Wadowicach słuchałem psalmu śpiewanego podczas wieczornej Mszy św:

Chwal, Jerozolimo, Pana,
chwal Boga swego, Syjonie! […]

   Wciąż brzmią mi w uszach te słowa i ta melodia; zapamiętałem je na całe życie. A potem przyszło straszliwe doświadczenie drugiej wojny światowej i okupacja, a także Holokaust, czyli eksterminacja Żydów tylko dlatego, że byli Żydami. Był to potworny wstrząs, który pozostał w pamięci wszystkich ludzi, którzy znaleźli się blisko tamtych wydarzeń. ”

Jan Paweł II, Autobiografia

Z kalendarza:

   „Znowu obraz, który pozostanie w zbiorowej pamięci świata: Jan Paweł II zmęczonym krokiem zbliża się do muru z wielkich bloków jasnego kamienia. W szczeliny Zachodniej Ściany pobożni Żydzi wkładają kartki ze swoimi modlitwami. I oto teraz ich gest powtórzył Papież Kościoła Katolickiego. Obserwowałem to wydarzenie w gronie kilku włoskich kolegów dziennikarzy. „Co jest na tej kartce?” - zapytał któryś z nich. - „Modlitwa z 12 marca, ta o wybaczenie grzechu antysemityzmu” – padła odpowiedź. […] Nikt z postronnych obserwatorów […] nie przewidział gestu, jaki rezerwuje Papież na tę okazję. […] Modlitwa z 12 marca Roku Jubileuszowego powędrowała do wspólnego Boga inną – tym razem żydowską – drogą.”

Jacek Moskwa, Jan Paweł II

Myśl na dziś: „Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego...”