Głos św. Jana Pawła II:

   „Post oznacza panowanie nad sobą. Oznacza postawę wymagającą w odniesieniu do siebie, gotowość do wyrzeczenia się rzeczy i nie tylko pokarmów – lecz także rozkoszy i różnych przyjemności. A jałmużna […] oznacza gotowość do dzielenia z innymi radości i smutków, do wspomagania bliźniego, zwłaszcza potrzebującego; do dzielenia nie tylko dóbr materialnych, lecz także darów ducha.”

Orędzie na Wielki Post 1979 r.

Z kalendarza:

   Mimo że miał już swoje lata i pościć nie musiał, pościł. Od pierwszego dnia Wielkiego Postu. Ojciec Święty nie jadł mięsa ani wędlin […] Pościliśmy razem z nim. Ale pamiętam, że ten jego symboliczny post był dla mnie na początku zaskoczeniem. […] Ojciec Święty przez cały Wielki Post przygotowywał się do Wielkiejnocy. Wiele razy mówił, że to święty czas. I że Kościół w Wielkim Poście wyrusza w drogę. Ta droga prowadzi do dnia Paschy. […] Post było widać na każdym kroku: na stole, w papieskich apartamentach. Było mniej kwiatów – mówi Arcybiskup – Na ołtarzu nakrycie było już fioletowe, zasłonka na tabernakulum, szaty liturgiczne zmieniały kolor. Nastrój nie tyle smutku, ile skupienia także i u nas w domu się wytwarzał.

Abp M. Mokrzycki, B. Grysiak, Miejsce dla każdego. Opowieść o świętości Jana Pawła II

Myśl na dziś: Post nie zaowocuje, jeżeli nie będzie użyźniony miłosierdziem. Posucha miłosierdzia powoduje uschnięcie postu. Czym dla ziemi jest deszcz, tym miłosierdzie dla postu. (św. Piotr Chryzolog)