Głos św. Jana Pawła II:

   „Czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy Pan wasz przybędzie» (por. Mt 24, 42) – te słowa przypominają mi ostateczne wezwanie, które nastąpi wówczas, kiedy Pan zechce. Pragnę za nim podążyć i pragnę, aby wszystko, co składa się na moje ziemskie życie, przygotowało mnie do tej chwili. Nie wiem, kiedy ona nastąpi, ale tak jak wszystko, również i tę chwilę oddaję w ręce Matki mojego Mistrza: Totus Tuus. W tych samych rękach matczynych zostawiam wszystko i Wszystkich, z którymi związało mnie moje życie i moje powołanie. W tych Rękach zostawiam nade wszystko Kościół, a także mój Naród i całą ludzkość. Wszystkim dziękuję. Wszystkich proszę o przebaczenie. Proszę także o modlitwę, aby Miłosierdzie Boże okazało się większe od mojej słabości i niegodności.”

Jan Paweł II, Testament

Z kalendarza:

   Wiatr przewracający karty Ewangelii, którą zgodnie z rytuałem pogrzebów papieży położono na prostej trumnie z drzewa cyprysowego. Wiatr – szarpiący czerwone ornaty kardynałów. Nawet ci komentatorzy sieci telewizyjnych z 90 krajów – którym raczej obca była problematyka religijna […] - zauważali teraz, że wiatr to symbol Ducha Świętego. […] Ten rzymski pogrzeb w piątek 8 kwietnia 2005 roku zakończył trwającą blisko tydzień manifestację, która zdumiała świat. […] Niekończąca się rzeka ludzka. […] Wśród pielgrzymów na pogrzebie Jana Pawła II rzucali się w oczy Polacy. Przyjechali pociągami, dziesiątkami autokarów, setkami samochodów osobowych. […] Nabożeństwo żałobne, odprawiane po łacinie z modlitwami w różnych językach, koncelebrowali kardynałowie pochodzący ze wszystkich kontynentów i patriarchowie katolickich Kościołów wschodnich […]. Także na mszy żałobnej Jan Paweł II uczynił cud – polityczny. Przybyło 200 delegacji na najwyższym szczeblu, a przywódcy wrogich krajów podawali sobie dłonie. […] Jana Pawła II złożono w skromnej mogile w podziemiach Bazyliki Świętego Piotra, tak zwanych Grotach Watykańskich, opodal grobu św. Piotra […] [Do trumny -przyp. red.] włożono życiorys [...] oraz garść ziemi z ojczystych Wadowic. Zgodnie z wolą zmarłego pochowano go w ziemi, tj. poniżej poziomu posadzki, bez sarkofagu. Znalazła się tam tylko płyta z białego marmuru z wypisanym imieniem papieskim.

Jacek Moskwa, Jan Paweł II

Myśl na dziś: Są bowiem ludzie i są prace ludzkie tak silne i tak potężne, że śmierć przezwyciężają. (Józef Piłsudski)